-
1 objuczać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objuczać się
-
2 objucz|yć
pf — objucz|ać impf Ⅰ vt to pack [konia, muła, osła]- objuczyć kogoś pakunkami to load sb up a. weigh sb down with parcels- wyszedł ze sklepu objuczony torbami he came out of the shop laden with bags- objuczony niczym wielbłąd loaded down like a pack muleⅡ objuczyć się — objuczać się to load oneself down (czymś with sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objucz|yć
-
3 obciążać
impf ⇒ obciążyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt( obładowywać) to weigh down; ( zaopatrywać w balast) to weight, to ballast; ( obowiązkami) to burden, to saddle; ( pamięć) to burden, (o dowodach, faktach) to incriminate* * *ipf.1. (= objuczać, obładowywać) burden, load down, weigh down.2. (= zaopatrzyć w balast) weigh, load; obciążać sobie pamięć burden one's memory.3. ( wymuszać działanie ponad normę) overburden; obciążona sieć/linia overloaded network/line l. connection.4. (= nakładać obowiązki) burden sb with duties.5. (= obwiniać) blame, put the blame on; obciążyć kogoś odpowiedzialnością hold sb responsible; obciążyć kogoś zarzutami lay charges on sb; obciążyć kogoś kosztami charge expenses to sb; obciążyć czyjeś konto charge sb's account, debit sb's account; obciążyć hipoteką mortgage sth.ipf.1. (= objuczyć się) burden o.s.2. (= podejmować się obowiązków) saddle o.s. with duties, take up duties, assume responsibilities.3. (= obwiniać się) blame o.s.4. (= wzajemnie się oskarżać) blame each other.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obciążać
-
4 obciąż|yć
pf — obciąż|ać impf Ⅰ vt 1. (objuczyć) to burden, to (over)load- obciążyć kogoś bagażem to (over)load a. burden sb with luggage- obciążyć samochód ładunkiem to load a car2. (zlecić) to burden, to charge- obciążyć kogoś trudnym zadaniem to burden a. charge sb with a difficult task3. Ekon. to charge- obciążyć kogoś kosztami (czegoś) to charge sb (for sth)- obciążyć kogoś podatkiem to tax sb4. Prawo to incriminate- dowód obciążający incriminating evidence- w aktach sprawy nie ma nic, co mogłoby mnie obciążyć there’s nothing in the files of the case that could incriminate me- jego zeznania poważnie mnie obciążyły his testimony incriminated me5. (obwinić) to blame, to put the blame on- obciążać kogoś winą za coś to blame sb for sth- obciążać kogoś odpowiedzialnością za coś to hold sb responsible for sth6. (przeciążyć) to strain, to overload- obciążyć łącza telekomunikacyjne to overload telecommunication lines- obciążać sobie pamięć datami [osoba] to clutter one’s memory with dates- takie odżywianie bardzo obciąża żołądek that kind of food is heavy on the stomach- te ćwiczenia nie obciążają kręgosłupa/kolan these exercises don’t strain the spine/kneesⅡ obciążyć się — obciążać się 1. (obładować się) to (over)load oneself- obciążyli się zbyt dużym bagażem they (over)loaded themselves with too much baggage2. (zobowiązać się) to burden oneself- dodatkowo obciążył się opieką nad chorą ciotką he took on the extra burden of looking after his sick aunt- obciążył się dodatkowymi pracami he took on additional jobs, he burdened himself with additional jobs3. Prawo to incriminate oneself- obciążali się wzajemnie they incriminated each other- obciążali się wzajemnie winą za coś they blamed each other for sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obciąż|yć
См. также в других словарях:
objuczać się – objuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać na siebie, zabierać dużą ilość bagażu; obładowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objuczyli się tak bardzo, że z trudem dotarli na miejsce spotkania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objuczyć — dk VIb, objuczyćczę, objuczyćczysz, objuczyćjucz, objuczyćczył, objuczyćczony objuczać ndk I, objuczyćam, objuczyćasz, objuczyćają, objuczyćaj, objuczyćał, objuczyćany «obwiesić, obciążyć jukami, bagażami; obładować» Objuczyć konia, muła, osła.… … Słownik języka polskiego
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
objuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, objuczaćam, objuczaća, objuczaćają, objuczaćany {{/stl 8}}– objuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, objuczaćczę, objuczaćczy, objuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zakładać na kogoś lub coś duży ciężar, najczęściej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
